Stutthof – niemiecki obóz koncentracyjny utworzony na anektowanych terenach Wolnego Miasta Gdańska (niem. Freie Stadt Danzig), w miejscowości Sztutowo, 36 km od Gdańska. Funkcjonował od 2 września 1939 roku do 9 maja 1945 roku. Był pierwszym i najdłużej istniejącym obozem tego typu na terenach wchodzących aktualnie w skład Państwa Polskiego.
W czerwcu 1944 r. włączono go do realizacji "Ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej" ("Endloesung"), nabrał więc charakteru obozu masowej zagłady.
Ostatnio wszystko bardzo przeżywam. Duch tego miejsca przeszył mnie do szpiku kości. Głos przewodnika dzwonił w uszach. Słuchałam go jak zaczarowana. Historia tysięcy zabitych Polaków i Żydów mną wstrząsnęła. Hm, to dziwne. Miałam wrażenie, słuchając pana W. przewodnika (który swoją drogą był totalnie najlepszy i pozwolił mi całkowicie poczuć tą grozę i to, jak bardzo przeklęte jest - magia jego mówienia o tej zbrodni mnie urzekła), że ja to skądś znam. Jakkolwiek to brzmi, miałam wrażenie jakbym to kiedyś... przeżyła? Historia tych osób, które tam zginęły była mi bliska. Dziwnie się czułam chodząc tam tak beztrosko mając świadomość, że zamordowanych w tym obozie zostało tak wielu ludzi, którzy zginęli tylko za to, że byli Polakami. Czułam niesamowitą złość, kiedy jakaś dziewucha za moimi placami głupio rżała, kiedy staliśmy przed komorą gazową.
Widok tego miejsca mnie przygnębił. Czułam chłód. A przecież było ciepło i miałam sweter na sobie. Te baraki, w których zmarło tyle niewinnych kobiet i dzieci. Czułam dreszcz w sercu. Bolało mnie, kiedy tego słuchałam. Kiedy widziałam zdjęcia tych więźniów i kiedy patrzyli mi w oczy, serce mi stawało i przestawałam o czymkolwiek myśleć.
Chcę tam wrócić. Chcę i wrócę.
Dinka.
